Stan

Bengal Zachodni (hindi पश्चिम बंगाल, trb.: Paśćim Bangal, trl.: Paścim Baṁgāl; bengalski পশ্চিম বঙ্গ; ang. West Bengal) – jeden ze stanów Indii, położony w jej północno-wschodniej części. Stolicą stanu, a zarazem największym miastem jest Kalkuta. Stan powstał w 1947 roku w wyniku podziału Bengalu na część wschodnią, która przypadła Pakistanowi (obecny Bangladesz) i część zachodnią, która pozostała przy Indiach.

Stan

Asam (hindi असम, trb.: Asam, trl.: Asam; ang. Assam) – stan w północno-wschodnich Indiach ze stolicą w Dispur. Leży u stóp Himalajów i sąsiaduje ze stanami: Arunachal Pradesh, Nagaland, Manipur, Mizoram, Tripura i Meghalaya oraz z Bhutanem i Bangladeszem.

Stan

Arunachal Pradesh (hindi अरुणाचल प्रदेश, trb.: Arunaćal Pradeś, trl.: Aruṇācal Pradeś; ang. Arunachal Pradesh) – region administrowany przez Indie (w ich północno-wschodniej części) jako stan. Graniczy ze stanami Asam i Nagaland na południowym wschodzie. Na wschodzie graniczy z Birmą, na zachodzie z Bhutanem, a na północy z Chinami. W stanie Arunachal Pradesh odkryto język koro.

Obszar ten jest terytorium spornym między Chinami a Indiami.

Stany

Andhra Pradesh (hindi आंध्र प्रदेश, trb.: Andhra Pradeś, trl.: Āṁdhra Pradeś; telugu ఆంధ్ర ప్రదేశ్; urdu آندھرا پردیش; ang. Andhra Pradesh) - to stan w południowo-wschodnich Indiach. Leży pomiędzy 12°41' i 22°N równoleżnikiem i 77° oraz 84°40'E południkiem. Sąsiaduje ze stanami: Maharashtra, Chhattisgarh i Orisa na północy, Tamil Nadu na południu i Karnataka na zachodzie. Jego wschodnią granicę stanowi Zatoka Bengalska.

Jest to piąty co do wielkości stan w Indiach oraz najgęściej zaludniony stan na południu. Przez jego obszar przebiegają rzeki Godawari, Citravathi i Krishna. Jego stolicą jest Hyderabad, drugim co do wielkości miastem jest Visakhapatnam.

Podział Indii

Indie są parlamentarną republiką związkową dzielącą się na 28 stanów i 7 terytoriów (6 terytoriów związkowych i jedno narodowe terytorium stołeczne). Stany i terytoria dzielą się następnie na dystrykty, których jest obecnie 585.

Stany posiadają własne organy ustawodawcze i wykonawcze. Na czele władz stanowych stoi gubernator, który jest mianowany przez prezydenta Indii na pięcioletnią kadencję. Gubernator mianuje stanowy rząd z premierem na czele, spośród partii, która wygrała wybory. Stany posiadają 1- lub 2-izbowe parlamenty. Izba niższa stanowego parlamentu zwana jest vidhan sabha i, według indyjskiego prawa, może składać się od 60 do 500 posłów. Wybierana jest ona w wyborach powszechnych na 5 lat. Izba wyższa parlamentu zwana jest vidhan parishad i wybierana jest na sześcioletnie kadencje, z tym, że co 2 lata wymieniana jest trzecia część składu izby. Parlamentom stanowym podlegają wszelkie sprawy z wyjątkiem polityki zagranicznej, obrony, handlu zagranicznego i obywatelstwa (zastrzeżone dla parlamentu związkowego Indii).

Terytoriami związkowymi oraz narodowym terytorium stołecznym zarządzają przedstawiciele rządu Indii – komisarze lub administratorzy. Niektóre z terytoriów posiadają własne parlamenty i rządy, lecz mają one znacznie ograniczone uprawnienia, mniejsze terytoria nie posiadają tych organów władzy. W terytoriach obowiązują prawa związkowe.

W poszczególnych stanach i terytoriach poza ogólnoindyjskimi językami oficjalnymi, czyli hindi i angielskim, mogą obowiązywać dodatkowe języki oficjalne.

Stany Indii (ang. state, hindi प्रांत – pramt) są znacznie zróżnicowane. Największe z nich pod względem liczby ludności są największymi jednostkami administracyjnymi świata – wśród dziesięciu najludniejszych jednostek administracyjnych świata pięć to właśnie stany Indii. (Uttar Pradesh z ludnością liczącą ponad 180 mln jest na pierwszym miejscu w tym rankingu, Maharashtra zajmuje miejsce drugie, Bihar szóste, Bengal Zachodni ósme, a Andhra Pradesh dziesiąte).

Pod względem powierzchni największe z indyjskich stanów dorównują krajom europejskim (np. największy ze stanów, Radżastan jest większy od Polski). Najmniejsze stany nie przekraczają zaś kilku tysięcy km² powierzchni.

Terytoria (ang. territory, hindi केन्द्रीय सरकार – kendrija sarkar) są mniej zróżnicowane od stanów – pod względem powierzchni nie przekraczają kilku tysięcy km², a pod względem ludności nie przekraczają 1,1 mln osób (wyjątkiem jest Delhi liczące ponad 16 mln mieszkańców).

W poniższym zestawieniu nazwy jednostek administracyjnych podano w wersji polskiej (jeżeli istnieje polski egzonim), wersji angielskiej (ang.), wersji hindi (w zapisie oryginalnym, w polskiej transkrypcji – trb. i w transliteracji – trl.) oraz w językach stanowych (tylko zapis oryginalny). W podobny sposób podano nazwy stolic.

New Delhi

 

Bahaistyczna Świątynia Lotosu na przedmieściach Delhi

 

Brama Indii postawiona w hołdzie indyjskim żołnierzom, poległym w I wojnie światowej. 

 

Dżami Masdżid, największy meczet Indii. 

 

Grobowiec Humajuna.

  

Qutub Minar – najwyższy na świecie minaret z cegieł. 

 

Czerwony Fort w Delhi

Stolica

Stolica Indii - Nowe Delhi to miasto położone na obrzeżach poprzedniej stolicy – Delhi i stanowiące niejako jedną z jego dzielnic. Delhi leży w północnych Indiach nad rzeką Jamuną i zamieszkałe jest przez 11 mln ludzi.

Delhi to miasto o niezwykle bogatej historii, na przestrzeni dziejów zawsze zajmujące kluczowe miejsce w rozwoju gospodarczym i kulturalnym Indii.

Na obszarze dzisiejszego Delhi istniało w przeszłości aż 8 kolejno powstających i upadających miast. Najstarsze z nich znane jako Indraprastha opisywane jest w pochodzącej sprzed 3 tys. lat epickiej opowieści " Mahabharata". Następnie powstawały: Siri, Tughlakabad, Dżahanpanah, Firuzabad, miasto wzniesione przez afgańskiego władcę Szer Szacha oraz Szachdżahanabad (z czasów tego miasta pochodzą Czerwony Fort oraz Wielki Meczet).

Ostatnio powstałe miasto – New Delhi, zostało wzniesione przez Brytyjczyków, którzy w 1911 r. przenieśli tu stolicę z Kalkuty. Dziś jest to najważniejszy ośrodek kulturalny i przemysłowy Indii.

Miasto o tak bogatych tradycjach jak magnes przyciąga turystów, którzy najczęściej właśnie od Delhi rozpoczynają swoją podróż po Indiach.

Delhi to miasto niezwykle rozległe. Charakterystyczny dla niego jest wszechobecny gwar i smog. Wszędzie spotkamy mnóstwo sprzedawców, którzy potrafią w sposób bardzo nachalny – oczywiście zdaniem przybyszów z innych części świata, a nie miejscowych – oferować swoje towary.

Najbardziej interesująca, a zarazem najpiękniejsza część Delhi leży na zachodnim brzegu Jamuny. Stare Delhi to otoczony murem XVII-wieczny Szachdżahanabad, z główną ulicą – Chandni Chowk. Tu właśnie znajduje się słynny Czerwony Fort oraz Wielki Meczet, a także mnóstwo wąskich i malowniczych uliczek, świątyń, meczetów i bazarów. Stare Delhi od jego nowej części odgradza rejon targowy Paharganju.

Nowe Delhi to przede wszystkim szerokie ulice, które okalają okoliczne parki. Ta nowoczesna dzielnica prezentuje się niezwykle malowniczo, szczególnie za sprawą pasących się wszędzie krów oraz licznych lepianek zamieszkiwanych przez bezdomnych. Jak widać, indyjskie tradycje nie tak łatwo poddają się nowoczesności.

Co warto zobaczyć w Delhi?

Kutb Minar – minaret z czerwonego piaskowca od 1993 r. znajdujący się na liście światowego dziedzictwa UNESCO. Jego budowę rozpoczęto w 1206 r., ukończono zaś dopiero w 1503 r.

Grobowiec Humajuna – położony w Nowym Delhi, pochodzący z XVI wieku, łączy sztukę indyjską ze sztuką perską. Grobowiec również został wpisany na listę światowego dziedzictwa UNESCO.

Dżami Masdżid – to Meczet Piątkowy, największa tego typu budowla w Indiach. Jego budowę zleciła Szahdżahan, ten sam, który polecił wybudowanie Tadż Mahal w Akrze. Meczet wybudowany został z czerwonego piaskowca i białego marmuru. Dziedziniec pomieścić może nawet 25 tys. wiernych! Przed wejściem do świątyni należy zdjąć buty. Przy północnej bramie można wypożyczyć strój, jeśli jest się niewłaściwie ubranym, tzn. ma się nieosłonięte nogi.

Czerwony Fort – Szachdżahan był inicjatorem również i tej budowli. Ogromny, w obwodzie dochodzący do 2 km, wzniesiony na wysokość 18-33 m (w zależności od strony), pałac był siedzibą Szachdżahana. Dziś to jeden z najbardziej atrakcyjnych zabytków stolicy. 

antar Mantar – obserwatorium astronomiczne, które powstało w 1724 r. Mieszczą się tutaj 4 kamienne przyrządy pomiarowe, które wykonano z czerwonego piaskowca. Choć istniały już wówczas teleskopy, Jantar Mantar nie posiada żadnych przyrządów optycznych. Mimo to uważane jest za najlepsze obserwatorium na świecie. Wszystkie instrumenty astronomiczne widoczne są z zewnątrz, nie ma więc potrzeby wchodzenia do wnętrza obserwatorium.

Purana Kila – Stary Fort wzniesiony w latach 1538-1545 przez Szer Szacha, afgańskiego władcę, który na krótko strącił z tronu Humajuna przerywając tym samym rządy Wielkich Mogołów.

Mauzoleum Nizam Ad-Dina – to grobowiec muzułmańskiego mistyka, który zmarł w 1325 r. Znajduje się tu również grób córki Szahdżahana, księżniczki Dżahanary. W czwartkowe wieczory, o zachodzie słońca słychać z wnętrza grobowca religijne śpiewy muzułmańskie (qawwali). Warto to miejsce odwiedzić właśnie o tej porze. Przy licznie biegnących do mauzoleum uliczkach zawsze tłumnie gromadzą się żebracy i Hindusi oferujący przypilnowanie butów. 

Świątynia Lakszmi Narajany – zbudowana w 1938 roku ku czci Lakszmi, bogini dobrobytu i błogosławieństw losu. Świątynia otoczona jest ogrodami ze sztucznymi jaskiniami i zwierzętami, co stanowi nie lada atrakcję dla dzieci.

Bahai Temple – to świątynia zbudowana w kształcie lotosu, otoczona przez ogrody i baseny, powstała w latach 1980-1986. Jest to miejsce szczególne, bo każdy, bez względu na wyznanie, może się tutaj zagłębić w modlitwie.

Firuz Szach Kotla – są to ruiny piątego miasta Delhi – Firuzabadu, wzniesionego w 1354 r., leżą one pomiędzy starym a nowym Delhi. Najbardziej charakterystyczną budowlą dla tej fortecy jest 13-metrowa kolumna Aśoki z edyktami władcy.

Rajpath – czyli Droga Królewska to miejsce szczególne, bowiem co roku 26 stycznia odbywa się tu wielka parada z okazji Dnia Republiki Indii. Jest to szeroka droga, którą ozdabiają znajdujące się po bokach małe stawy. Zachodnią część Rajpath wieńczy Rashtrapati – obecnie siedziba prezydenta, pierwotnie zaś pałac wicekróla. Znajduje się tu również przepiękny 130-hektarowy ogród. Wschodnia część ulicy otwiera się na India Gate, czyli Bramę Indi. Jest to łuk triumfalny o wysokości 42 m. Upamiętnia on nazwiska żołnierzy indyjskich poległych w czasie I wojny światowej.

Chandni Chowk – główna ulica Delhi, zwykle gwarna i zatłoczona, stanowi niezwykle malownicze miejsce pełne życia.

Raj Ghat – to miejsce, gdzie skremowano ciało zamordowanego w 1948 r. Mahatmy Gandhiego. Jest to skromna płyta z czarnego marmuru, przy której w każdy piątek gromadzą się wierni. W pobliżu znajduje się podobne miejsce upamiętniające śmierć jego córki – Indiry Gandhi (1984 r.).

Connaught Place – to najbardziej nowoczesna część miasta, olbrzymie rondo, które pomyślane zostało jako centrum turystyczne i handlowe Nowego Delhi. Tu też spotkać można Hindusów, którzy oczywiście oferują swoje usługi. Można m.in. usłyszeć, co czeka nas w przyszłości.

Najciekawsze Muzea:

• Muzeum Narodowe
• Narodowa Galeria Sztuki Współczesnej
• Muzeum Pamięci Indiry Gandhi

Zdjęcia - ślub

 

   

Udaipur

Miasto Udaipur

Udaipur (stan Radżastan) jest jednym z najczęściej odwiedzanych miejsc w całych Indiach.

Dzięki pięknym pałacom, świątyniom i ogólnemu dziedzictwu starych budynków, nie ma jednak wiele do zobaczenia w Udaipur. Tak czy inaczej dzięki Udaipur Indie są wyróżniającym się państwem azjatyckim pod względem dziedzictwa kulturowego. Znajdziemy tam właśnie piękne Miejskie Pałace, Pałac nad jeziorem, monsun Palace, jezioro Fateh Sagar i Gulab Bagh i Zoo, itp. To tylko niektóre z miejsc wartych odwiedzenia podczas ferii zimowych w Indiach dla rodzin. Mt. Abu to nieco inna propozycja indyjska, ale również warta zobaczenia. Kerala to z kolei coś zarówno dla rodzin jak i dla samotników.

Jeśli szukasz miejsc wypoczynku zimą od śniegu i chłodnego wiatru, możesz zwiedzić piękne Kerala położone w południowej części Indii. Znane ze swojej bujnej zieleni, plaż, rozlewisk, Kerala jest po prostu rajem na ziemi. Atrakcji turystycznych zimą w Indiach jest znacznie więcej, ale trzeba umieć ich szukać i wybierać coś odpowiedniego dla siebie.