O Iniach 2

Języki urzędowe

Językiem oficjalnym jest hindi. język angielski pełni rolę języka pomocniczego, łącznikowego. Ponadto jest 21 języków konstytucyjnych, dopuszczanych jako języki wykładowe i urzędowe w określonych stanach assamski, bengali, bodo, dogri, gudźarati, kannada, kaśmiri, konkani, maithili, malajalam, manipuri, marathi, orija, pendżabski, nepali, santali, sindhi,sanskryt, język tamilski, telugu, urdu. Znaczna część ludności, zwłaszcza mieszkańcy południowych stanów Indii odnosi się wrogo do prób zastąpienia w urzędach języka angielskiego językiem hindi, uważając, że stanowi to niedopuszczalny zamach na ich autonomię.

System polityczny

Podstawowy ustroju politycznego określa konstytucja Indii z 1950 r. Indie są demokratyczną republiką federacyjną. Głową państwa jest prezydent, organem ustawodawczym dwuizbowy parlament – Sansad. Stany mają własne organy władzy, na czele stoi gubernator mianowany przez prezydenta.

Święta narodowe:

26 stycznia – rocznica proklamowania republiki (1950),

15 sierpnia – rocznica uzyskania niepodległości (1947)

Stany

Andhra Pradesh; Andhra Pradeś (trb.), Āṁdhra Pradeś (trl.) Arunachal Pradesh; Arunaćal Pradeś (trb.), Aruṇācal Pradeś (trl.) Asam (ang.); Asam (trb.), Asam (trl.) Bengal Zachodni (pol.); West Bengal (ang.); Paśćimi Bangal (trb.), Paścimī Baṁgāl (trl.) Bihar (ang.); Bihar (trb.), Bihār (trl.) Chhattisgarh (ang.); Ćhattisgarh (trb.), Chattīsgaṛh (trl.) Dżammu i Kaszmir (pol.); Jammu and Kashmir (ang.); Dźammu aur Kaśmir (trb.), Jammū aur Kaśmīr (trl.) Goa (ang.); Gowa (trb.), Govā (trl.) Gujarat (ang.); Gudźarat (trb.), Gujarāt (trl.) Haryana (ang.); Harijana (trb.), Hariyāṇā (trl.) Himachal Pradesh (ang.); Himaćal Pradeś (trb.), Himācal Pradeś (trl.) Jharkhand (ang.); Dźharkhand (trb.), Jhāṛkhaṁḍ (trl.) Karnataka (ang.); Karnataka (trb.), Karṇāṭaka (trl.) Kerala (ang.); Kerala (trb.), Kerala (trl.) Madhya Pradesh (ang.); Madhja Pradeś (trb.), Madhya Pradeś (trl.) Maharashtra (ang.); Maharasztra (trb.), Mahārāṣṭra (trl.) Manipur (ang.); Manipur (trb.), Maṇipur (trl.) Meghalaya (ang.); Meghalaja (trb.), Meghālaya (trl.) Mizoram (ang.); Mizoram (trb.), Mizorām (trl.) Nagaland (ang.); Nagalaind (trb.), Nāgālaiṁḍ (trl.) Orisa (pol.); Odisha (ang.) uprzednio Orissa ; Urisa (trb.), Uṛīsā (trl.) Pendżab (pol.); Punjab (ang.); Pańdźab (trb.), Paṁjāb (trl.) Radżastan (pol.); Rajasthan (ang.); Radźasthan (trb.), Rājasthān (trl.) Sikkim (ang.); Sikim (trb.), Sikim (trl.) Tamil Nadu (ang.); Tamilnad (trb.), Tamilnād (trl.) Tripura (ang.); Tripura (trb.), Tripura (trl.) Uttarakhand (ang.); Uttarakhand (trb.), Uttarākhaṁḍ (trl.) Uttar Pradesh (ang.); Uttar Pradeś (trb.), Uttar Pradeś (trl.) Gospodarka Do lat dziewięćdziesiątych gospodarka Indii była gospodarką quasi-socjalistyczną, z dużym udziałem sektora państwowego i ścisłą kontrolą państwa nad sektorem prywatnym i handlem zagranicznym. Ten model ukształtował się w czasie rządów Jawaharlala Nehru. Od 1991 r. rozpoczęły się w Indiach liberalne reformy gospodarcze. Zmniejszona została kontrola państwa nad gospodarką, przeprowadzono również prywatyzację szeregu przedsiębiorstw państwowych. W rezultacie, od lat 90. gospodarka indyjska dynamicznie się rozwija (w ostatnich latach w tempie około 8% rocznie). W 2006 r. gospodarka Indii była czwartą największą gospodarką świata (po gospodarkach USA, Chin i Japonii), z produkcją sięgającą 4042 miliarda USD (według parytetu siły nabywczej – PPP), przy czym wielkość PKB na mieszkańca wynosi zaledwie 3,8 tysiąca USD (PPP). Według danych indyjskich, 25% ludności żyje poniżej granicy ubóstwa. Podstawą gospodarki Indii przez długi czas było rolnictwo. Obecnie w rolnictwie pracuje wciąż około 60% spośród liczącej około 510 milionów osób siły roboczej. Jednocześnie rolnictwo wytwarza zaledwie 20% PKB Indii (2006). Sektor przemysłowy zatrudnia około 12% siły roboczej Indii i wytwarza około 20% PKB, natomiast najdynamiczniej rozwijający się sektor usług, zatrudniający 28% siły roboczej – około 60% PKB. W 2006 roku eksport Indii wyniósł około 112 miliardów USD, a głównymi dobrami eksportowymi były tekstylia, biżuteria i oprogramowanie. Import Indii w 2006 roku wyniósł około 188 miliardów USD i obejmował głównie surowce energetyczne i maszyny. Głównymi partnerami handlowymi Indii są USA, kraje UE, Chiny i Zjednoczone Emiraty Arabskie. Transport i komunikacja W Indiach istniało (w 2006) 63 221 km linii kolejowych (w tym: 46 807 km szerokotorowych 1676 mm, z czego 17 343 km zelektryfikowanych), co odpowiada wskaźnikowi gęstości sieci 1,92 km/100 km² powierzchni. Nieco lepiej przedstawia się indyjska sieć dróg. Ich łączna długość (w 2006) wynosiła 3 316 452 km, co daje wskaźnik 100,9 km/100 km² powierzchni.