Indie Brytyjskie - potoczna nazwa Indii w czasie, gdy pozostawały one pod władzą Brytyjczyków, tj. w latach 1858 - 1947.
Brytyjski wkład w rozwój cywilizacyjno-gospodarcze
Po przejęciu władzy na Półwyspie Indyjskim bezpośrednio przez parlament brytyjski,
rząd brytyjskiego gubernatora-wicekróla zmuszony był do realizacji
szerokich reform gospodarczych. Wydano szereg ustaw w zakresie
socjalnych warunków pracy, m.in. wprowadzono w zakładach pracy jeden
dzień w tygodniu wolny od pracy i zakaz zatrudniania dzieci poniżej
dziewięciu lat. W odpowiedzi na liczne rozruchy w miastach i bunty
chłopskie, wydane zostały ustawy ograniczające lichwę i możliwość
usuwania chłopów z ziemi. Zrezygnowano też z zamiarów chrystianizacji miejscowej ludności.
Przeprowadzone zostały znaczące reformy w oświacie i nauce.
Rozbudowano szkolnictwo, utworzono sieć gimnazjów z angielskim językiem
nauczania, uniwersytety w Kalkucie, Madrasie i Bombaju, zakładano instytucje badawcze (Botanical Survey of India). Równocześnie w Indiach rozpoczęły się przemiany struktur gospodarki feudalnej i manufakturowej na nowocześniejsze struktury gospodarki kapitalistycznej. Przystąpiono do budowy linii kolejowych i rozbudowy sieci drogowej na całym subkontynencie.
Miarą nowej polityki było utworzenie w 1885 r. Indyjskiego Kongresu Narodowego, ogólnokrajowej partii, głoszącej pokojowe przejęcie władzy, zaś w 1906
r. Wszechindyjskiej Ligi Muzułmańskiej, o podobnym programie działania.
W tym też okresie wprowadzone zostały reformy konstytucyjne, znacznie
rozszerzające udział lokalnych elit hinduskich w rządzeniu krajem.
Równocześnie w pierwszych latach XX stulecia nastąpiło pełne scalanie wszystkich terytoriów Półwyspu Indyjskiego w jedno Cesarstwo Indyjskie.
Szereg pomniejszych księstw i krajów dobrowolnie oddawało się pod
protektorat Brytyjczyków, niektóre z księstw były przez nich
przejmowane, gdy lokalny maharadża nie miał naturalnego spadkobiercy,
lub w drodze wykupu. W 1911 r. stolicą państwa ustanowiono Delhi, historyczną stolicę Wielkich Mogołów, i przyjęto język angielski jako urzędowy. W 1938
Cesarstwo posiadało 1005 miast, których ludność łącznie przekraczała 10
mln mieszkańców (w tym: 3 miasta >0,5 mln osób i 35 miast w
przedziale 0,1÷0,5 mln osób).
Brytyjscy cesarze Indii (1877-1947)
Dynastia hanowerska
- 1877-1901 Wiktoria Hanowerska
Dynastia Wettynów – linia Sachsen-Coburg-Gotha
- 1901-1910 Edward VII Koburg
Dynastia Wettynów – linia Windsorów
- 1910-1936 Jerzy V Windsor
- 1936 Edward VIII Windsor, abdykował, zmarł 1972
- 1936-1948 Jerzy VI Windsor
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz